این چهار روز هم برای ما سبک تازه ای از وبگردی بود. بدون گوگل، بدون اینستاگرام و توییتر، بدون ده ها سایتی که روزانه باهاشان سر و کار داشتم و البته بدون دسترسی به سایت های خودم، چون همه ی شان روی سرورهای خارجی هستند.

این چند روز همه اش آدرس سایت ها را زده ام تا ببینم که بالا می آیند یا نه.

تنها چند سایت خبری فارسی در دسترس هست.

حتی برای پیدا کردن سایت های در دسترس دیگر دست به دامن جستجوگرهای مثلا بومی شدم. همان هایی که بودجه های هنگفتی گرفتند. اما نتیجه بسیار خنده دار بود. هیچ کدام کار نمی کرد. نه یوز نه پارسی جو و . باقی هم نتوانستم آدرسی ازشان پیدا کنم برای تست زدن.

به قول نویسنده سایت تابناک، اینترنتمان بنزینی شد!

همه چیز در امن و امان هست و عده ای اغتشاشگر هم شناسایی شدند و قرار است پدرشان را در بیاورند، اما چرا محدودیت اینترنت را برنمی دارند؟

الان هم برای اینکه خودم را مشغول بکنم این وبلاگ را در بلاگ بیان راه انداختم.

حداقل یک جایی حرف دلمان را بنویسیم.

در روزهای بی اینترنتی، مثلا!

سایت ,هم ,های ,هست ,ها ,کار ,سایت های ,را در ,هم برای ,در دسترس ,تابناک، اینترنتمان

مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

لبخند می زنم بچه های آی تی نگار سایت ایران نوین مال | مجله خبری مال نیوز روزنوشت های یک قد بلند روزهای قبل از خودزنی پدرتر از پدر love عینک آفتابی اس اچ زد شاپ